NFL

Run like the wind...you bloody moron!!



No pain..no brain!!




The whole..99 yards!!


This is football !!!

Σαν σήμερα..στο νησί

a life of crime

Ανέκαθεν η ζωή του υποκόσμου γοήτευε το Χόλιγουντ που αρέσκεται να γυρίζει εξωραϊσμένες εκδοχές αληθινών ιστοριών με πρωταγωνιστές διάσημους εγκληματίες που στο πανί προσλαμβάνουν ηρωικές διαστάσεις. Ο σπουδαίος δημιουργός Μάικλ Μαν (Heat, Insider, Ali, Collateral, Miami Vice) που υπογράφει το νέο πολυαναμενόμενο gangster φιλμ με τίτλο Public Enemies, έχει βέβαια το δικό του διακριτό στιλ, όπως φαίνεται και από το πρώτο τρέιλερ που έκανε την εμφάνισή του στο διαδίκτυο!

Έχουμε και λέμε: Τζόνι Ντεπ ως Τζον Ντίλινγκερ, διαβόητος ληστής τραπεζών της δεκαετίας του '30, Κρίστιαν Μπέιλ στο ρόλο του διώκτη του, πράκτορα του FBI, Μέλβιν Πέρβις που εξαπολύει κυνηγητό χωρίς προηγούμενο για τη σύλληψη του κακοποιού. Και, last but not least, η κάτοχος Όσκαρ Μαριόν Κοτιγιάρ ως ερωμένη του Ντίλινγκερ, ζαλισμένη από τη γοητεία του «ζην επικινδύνως». Ατμόσφαιρα εποχής, στοιχεία νουάρ, αναφορές στο παρελθόν των γκανγκστερικών ταινιών με σκηνές αγωνίας σε σταθμούς τρένων (-κάθε φιλμ του είδους που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει μια ανάλογη σεκάνς-), δράση, στιλ και close up τον κεντρικό χαρακτήρα -όλα σε ισορροπία, είναι οι πρώτες εντυπώσεις από αυτό το ορεκτικό που μας σέρβιρε η Universal.

Το ότι βλέπουμε στο τρέιλερ τον Ντίλινγκερ πίσω από τα κάγκελα μας οδηγεί στην υπόθεση ότι η πλοκή είναι κάτι περισσότερο από το κλασικό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, όπου η αγωνία εστιάζεται απλώς στο αν και πότε το κυνηγητό θα καταλήξει στη σύλληψη του καταζητούμενου. Άλλωστε τα prison breaks του διάσημου ληστή υπήρξαν παροιμιώδη. Να σημειωθεί ότι ο Ντίλινγκερ, αν και Νο 1 επικηρυγμένος στόχος, είχε με το μέρος του την πλειοψηφία του κόσμου, που δεν έτρεφε κανένα ίχνος συμπάθειας ή οίκτου προς τις τράπεζες, οι οποίες είχαν βυθίσει την Αμερική στην κατάθλιψη της οικονομικής κρίσης (και η ιστορία κύκλους κάνει - πόσοι κατά βάθος δε χαίρονται με κάτι Παλαιοκώστες, που καταφέρνουν όπως λένε να «ταπεινώσουν το σύστημα»).


Σε κάθε περίπτωση, χαιρόμαστε που η ιστορία, την οποία ο Μπράιαν Μπερό κατέγραψε αρχικά σε μορφή έντυπου ντοκουμέντου, βρήκε τελικά το δρόμο της για τη μεγάλη οθόνη, παρεκκλίνοντας από τον αρχικό προορισμό της, που ήταν μια τηλεοπτική εκδοχή σε μορφή μίνι σειράς. Δημοσιεύματα θέλουν την ταινία του Μαν να μένει στην ιστορία ως μία από τις πλέον πιστές στα αληθινά γεγονότα ταινίες με ήρωες θρυλικούς «δημόσιους κινδύνους».


Μέχρι τον Ιούλιο, μετρήστε κι εσείς αντίστροφα υπό τους ήχους του Ten Million Slaves από τον Otis Taylor...

πηγή : cimemag.gr